Jako suplement do poprzednich postów – dwa fragmenty, na jakie ostatnio natrafiłem. Na początek kawałek wywiadu z Lubow Passar, udehyjską psychiatrą i narkolog ze wschodniej Syberii: – [...] A to zdjęcie? – To też ja, tylko w dzieciństwie. – Kurczę pieczone! Wszędzie jakaś poświata, jakby aureola nad głową. Jak u świętego na ikonie. – To aura. Widoczne, bardzo silne pole energetyczne, które wychodzi na tradycyjnej błonie fotograficznej, a na cyfrowych zdjęciach już nie. [...] (Jacek […]

Poprzedni post przypomniał mi przeszłość dawną i niedawną. To, co fotografowałem i to, co o fotografiach pisałem. Ta… trzeba przyznać: posępny był ze mnie młodzian. Posępny i poważny. Moja fotografia była zawsze na serio. Jej pierwociny wywodziłem od naskalnych malunków neolitycznych myśliwych i barokowych portretów trumiennych. Dla mnie zdjęcie było zawsze utrwalonym wizerunkiem, naszym ułomnym orężem w walce ze śmiercią i przemijaniem. Za najbliższych ideału uznałem Sandera i Blossfeldta, za swojego sojusznika – Witkacego, aparatem […]

Obracam w palcach złoty pieniądz I przeraźliwie nudzę się (Perfect)   Pamiętam rok 2002. Początek wieku i – mieszczący się w ramach 6 reguł — manifest Koalicji „Latarnik”. Jako jeden z celów stawiała sobie ona „umiejętność zamykania oczu wtedy, gdy zalewa nas potop martwych fotografii”. Dziś mamy rok 2011. Wiek XXI w pełni, Koalicja „Latarnik” już nie istnieje. A nas zalewa potop martwych fotografii. Może już w nich utonęliśmy. Tym, co odróżniało obraz fotograficznych od innych […]

Blog jest zapisem wędrówki po świecie low-fi. Przewodnikiem po nim, instrukcją jego obsługi (niekiedy bardzo techniczną, zawsze bardzo osobistą), instrukcją obsługi Holgi. Wejdź na nasz blog, zostań na chwilę albo na dłużej. Poholguj sobie! Łapię chwile ulotne jak ulotka Ulotne chwile łapię jak fotka PFK „Chwile ulotne” 1. Świat low-fi jest fascynujący. Bo jest światem – pełnym ludzkiej wielkości i małości, pełnym pragnień, lęków, myśli i uczuć, pełnym osób, rzeczy i zdarzeń. Bo jest low-fi […]